Betreft: Jh. 3: 3 en 5
Vraag:
Is wedergeboorte een eenmalige zaak of moet je altijd door wedergeboren worden? Je maakt immers iedere dag weer fouten en dan moet je toch weer opnieuw beginnen?
Antwoord:
Wedergeboorte is enerzijds een totaal andere geboorte dan de natuurlijke geboorte. We merken dat duidelijk op in het gesprek van de Heer Jezus met Nicodemus. Deze denkt dat de Heer met ‘wedergeboren worden’ een herhaling van de natuurlijke geboorte op het oog heeft. De Heer bedoelt echter een andersoortige geboorte, een geestelijke geboorte, die bewerkt wordt door water en geest.
Aan de ene kant is er dus een wezenlijk verschil, aan de andere kant is er ook overeenstemming. Zo goed als de natuurlijke geboorte een eenmalige zaak is, zo goed is de wedergeboorte dat ook. De Heer spreekt niet over steeds maar weer geboren worden, maar over wedergeboren worden als een eenmalig feit.
Door die wedergeboorte is men van verloren zondaar een kind van God geworden. Dat is men en dat blijft men dan ook.
Als we met berouw van onze zonden tot God zijn gegaan en geloven in de Heer Jezus dan zijn we een ander mens geworden. Ieder, die in de Heer Jezus gelooft is een nieuwe schepping ( 2 Ko 5: 17).
Maar hoe zit het dan met de zonden die we na onze bekering nog doen? Wel, die komen niet voort uit de nieuwe natuur die we hebben gekregen, maar uit het vlees dat nog in ons is, zolang we in dit lichaam verblijf houden.
Een christen (als hij tenminste echt een christen is en geen naamchristen) is namelijk te vergelijken met een wilde appelboom, die geënt is. Alles wat uit de tak groeit die op de boom geënt is, is goed. Maar alles wat uit de oude stam onder de entplaats ontspruit, is wild. Wij hebben het vlees nog in ons. Dat is te vergelijken met de oude stam van de appelboom. Daaruit komen alleen verkeerde dingen. Daarnaast hebben we echter een nieuwe natuur gekregen en die brengt alleen goede dingen voort.
Als iemand na zijn bekering zondigt, wordt hij niet kind-af. Hij is een kind van God en blijft dat. Hij hoeft niet opnieuw geboren te worden. Toch moet er wat gebeuren. Door de zonde is namelijk het goede kontakt met de Vader verbroken en dat moet hersteld. En dat wordt hersteld als men zijn zonde belijdt. We lezen in 1 Jh 1: 9: ‘Indien wij onze zonden belijden, Hij is getrouw en rechtvaardig. om ons de zonden te vergeven en ons te reinigen van alle ongerechtigheid’. Trouwens, als wij zondigen dan treedt de Heer Jezus direct al bij de Vader op als onze Voorspraak opdat we tot hertel zullen komen. We lezen in 1 Jh. 2: 1: ‘Mijne kinderkens, dit schrijf ik u, opdat gij niet tot zonde komt. En als iemand gezondigd heeft, wij hebben een voorspraak bij de Vader, Jezus Christus, de rechtvaardige; en Hij is een verzoening voor onze zonden…’
Er is dus op een geweldige wijze voorzien ook voor het geval dat we zondigen. Dat mag ons niet nonchalant maken. Er staat duidelijk: dit schrijf ik u opdat gij niet zondigt. Het mag ons wel bewaren voor vertwijfeling als we helaas toch gezondigd hebben.