Een briefwisseling
JGF: Van een zekere Rocco kreeg ik een vervolg-vraag i.v.m. zijn contact met Jehovah’s Getuigen. Op mijn site had hij een stuk gelezen over de kwestie of Jezus Christus aan een paal of aan een kuis gestorven was. Hij stuurde citaten uit mijn art. naar de Jehovah’s Getuige waar hij contact mee heeft. Van deze kreeg hij het volgende antwoord:
Jehovah’s Getuigen. Ik dacht dat ik je al voldoende informatie had gegeven betreffende het kruis maar goed, hier nogmaals. Als je geschiedenisboeken raadpleegt of musea bezoekt dan zie je dat de bijbelse volkeren zoals de Egyptenaren, Assyriërs en Perzen het aan de paal hangen van misdadigers als strafmaatregel hadden. Ook de Romeinen in Jezus tijd brachten misdadigers op die manier ter dood, onder andere te zien in musea in Parijs en Rome. Wat dit betreft zijn wij als Jehovah’s getuigen erg goed geïnformeerd en hebben deze musea ook bezocht om naast de bijbelse bewijzen de historische bewijzen met eigen ogen te zien.
Rocco: Zijn vraag aan mij is: kent u misschien mensen die zich hebben verdiept in de Romeinse historie,/ archeologie die aan kunnen tonen dat het werkelijk een paal met een dwarsbalk, ofwel een kruis, is geweest? Of andere informatie met historisch bewijs hierover? Deze Jeh-Get vertelt het allemaal weer heel mooi maar komt niet met echte bewijzen of site links aan.
Hopelijk kunt u mij een stukje op weg helpen. Ook wat Cicero precies heeft geschreven.
Deze vraag legde ik een ‘deskundige’ voor en hij antwoordde het volgende: Op zichzelf is het waar dat het in het NT gebruikte Griekse woord stauros oorspronkelijk ‘paal’ betekent. Het is me echter een raadsel waarom de mensen van het Wachttorengenootschap hierover zo moeilijk doen en stug aan die betekenis vasthouden, ook als het duidelijk gaat om de Romeinse tijd. De ‘paal’ is dan inmiddels namelijk letterlijk de helft van het verhaal. De Romeinen kruisigden slaven en opstandelingen, en we weten heel goed hoe ze dat deden: op de plaats van de terechtstelling stond inderdaad een ‘paal’ gereed. Daarheen droeg de veroordeelde de dwarsbalk, (het patibulum); bij de ‘paal’ aangekomen, werd hij met zijn armen aan de dwarsbalk bevestigd, en met deze dwarsbalk en al omhoog getild (verhoogd); deze dwarsbalk werdd vervolgens ofwel bovenop op de paal bevestigd (zodat de T-vorm onstond) ofwel bovenaan de paal bevestigd, zodat de karakteristieke kruisvorm ontstaat die wij kennen. In beide gevallen spraken de Romeinen van een crux (Gr. stauros).
De Romeinse redenaar Cicero (1e eeuw v.C.), In Verrem V 64,165 noemde kruisiging de crudelissimum taeterrimumque supplicium = ‘de wreedste en walgelijkste manier van terechtstellen’, en in het zelfde geschrift V 66,169 typeerde hij hem als servitutis extremum summumque supplicium = ‘de meest extreme en ergste straf voor slaven’. En in Pro Rabirio 5,16 zei hij: nomen ipsum crucis absit non modo a corpore civium Romanorum, sed etiam a cogitatione, oculis, auribus = ‘Laat het woord kruis alleen al niet slechts ver verwijderd zijn van het lichaam van Romeinse burgers, maar ook van hun denken, hun ogen en hun oren’.
De eveneens Romeinse geschiedschrijver Tacitus (1e eeuw n.C.) meldt in zijn Annalen XV 44,6 dat de christenen door Nero crucibus adfixi = ‘aan kruisen gehecht’ werden.
En wat het straffen met een paal betreft: de Assyriers dreven ter dood veroordeelden een paal tussen de schouderbladen, en de Perzen deden hetzelfde of hingen de veroordeelde eraan op. De Romeinen deden dat niet zo.
JGF: Ik hoop dat deze uiteenzettiong voldoende is, niet alleen voor Rocco, maar ook voor anderen die deze website bezoeken.