Deze uitdrukking komen we tegen in Nm 18:19 waar staat in een woord gericht aan Aäron en zijn nageslacht:
‘Alle heffingen der heilige gaven, die de Israëlieten als heffingen de Here brengen , geef ik u en en uw zonen en uw dochters met u tot een altoosdurende inzetting, een altijddurend zoutverbond is het voor het aangezicht des Heren voor u en uw nakomelingschap.’
De tweede schriftplaats waar dit begrip voorkomt is 2 Kr 13:5 waar het verbond dat God met David gesloten heeft over zijn koningschap een zoutverbond genoemd wordt.
Voor de betekenis van dit begrip moeten we afgaan op de beteken is van het wooord ‘zout’ en op de mededeling dat dit verbond ‘altijddurend’ is. Zout is een stof die smaak geeft aan het voedsel en die bederfwerend is en dus een blijvende werking heeft.
Bij een zoutverbond gaat het dus om een overeenkomst die niet aangetast wordt (of mag worden)door het kwaad en die een voortdurend karakter heeft. In de beide teksten gaat het dus om deze twee kenmerken die de onaantastbaarheid van het verbond aangeven.