Betreft: Rm 2: 12
Vraag:
1) Vanaf de Pinksterdag kunnen we twee groepen onderscheiden: zij die het evangelie hebben gehoord en zij aan wie het niet verkondigd is, zo stelt u…maar wat heeft dat met m 2: 12 te maken?
2) God zal toch voor het oordeel aan de gehele mensheid zich bekend maken? Dan kan er toch geen sprake zijn van twee ‘soorten mensen’?
Antwoord:
1) Het gaat slechts om een vergelijking, niet om een verklaring van Rm 2: 12. In dat vers wordt beschreven (als samenvatting van het voorafgaande) dat er -voordat het evangelie van Jezus Christus in de wereld verkondigd werd- godsdienstig gezien twee soorten mensen te onderscheiden vallen, te weten:
a. de Joden, die de wet hebben en
b. de heidenen, die de wet niet kennen. De schrijver heeft daarbij het oog op de tijd vanaf de wetgeving op de Sinaï, want toen eerst werd de wet gegeven.
Paulus brengt nu naar voren dat de Joden niet geoordeeld worden net als de heidenen (alsof ze geen wet hadden) en dat de heidenen niet geoordeeld worden net als de Joden (alsof ze wel de wet hadden) nee ieder wordt geoordeeld naar de positie waar hij zich in bevindt, en dat houdt in dat de Jood meer verantwoordelijk staat dan de heiden.
Een dergelijke indeling in twee groepen is er na de Pinksterdag ook, maar nu in deze twee groepen:
a. mensen, die het evangelie hebben gehoord en
b. mensen, die het niet hebben gehoord.
En ook deze beide groepen worden geoordeeld naar de situatie waarin ze zich bevinden. De mensen, die het evangelie niet hebben gehoord (denk aan de heidenen nu) worden niet schuldig gesteld aan de verwerping van het evangelie, maar worden geoordeeld naar de zonden die ze hebben gedaan. Zij die het evangelie hebben gehoord, maar het niet hebben aangenomen zullen eveneens worden geoordeeld naar hun zonden, maar zij staan tevens schuldig aan de verwerping van Jezus Christus. Denk hierbij aan Lk 12: 27,48 en Mt 11: 20-24.
2) Over het toekomstperspectief zou nog heel wat te zeggen zijn, maar dat laten we verder rusten. Als alle mensen het evangelie (zullen) hebben gehoord dan is er inderdaad maar één norm van oordeel, namelijk of men het evangelie heeft aangenomen of niet. Maar dan blijft nog staan dat er voor die tijd mensen gestorven zijn, die het wel en die het niet hebben gehoord. En die mensen scheert God niet over één kam, om zo te zeggen.