Betreft: Rm 6: 7
Vraag:
a) Als een echte zondaar (geen gelovige) sterft, wat ‘gebeurt er dan met zijn zonde’. Die verdwijnt toch niet. Je moet toch rekenschap geven van je gedrag / levenskeuze in deze wereld?
b) Trouwens het is toch ook niet zo dat een christen die zijn best doet, maar daar dus niet in slaagt, automatisch bij zijn dood van alle zonden gekwijt is. Dat zou makkelijk zijn.
Antwoord:
Een ding moet goed duidelijk zijn, namelijk dat God de zonden niet door de vingers kan zien. Zonden vragen om oordeel. Daarbij doen zich twee mogelijkheden voor: de zonden worden gestraft aan de bedrijver van de zonden of … een Ander heeft de straf ervoor gedragen. Na deze openingsstelling dan nu het antwoord op beide vragen.
a) Als een ongelovige sterft, dan sterft hij ‘in zijn zonde’ (Jh 8: 21,24). Zijn zonden zijn niet uitgedelgd en na het sterven ondervindt hij daarvan al direct de gevolgen want dan is hij wat zijn ‘ik’ betreft in het dodenrijk ‘in de plaats van de pijn’ (lees Lk 16: 19-31).
Vervolgens zal hij in de eindtijd worden opgewekt en geoordeeld worden voor de grote, witte troon en dat naar zijn werken (Op 20: 12) en (dat is vreselijk, maar het is realiteit) wordt hij geworpen in de poel van vuur, dat is de tweede dood (Op 20: 15).
b) Voor we over de zonden van de gelovige spreken, moeten we het eerst hebben over de vraag wat een gelovige is? Wel, dat is iemand die ingezien heeft dat hij een zondaar is en…die dat ook voor God erkend heeft. Hij weet dat hij het oordeel heeft verdiend. Maar…hij heeft nog wat gedaan: hij gelooft in Jezus Christus en wel dat Die zijn zonden in Zijn lichaam op het kruis gedragen heeft (1 Pt 2: 24). Op grond van dat geloof heeft hij de vergeving van zijn zonden ontvangen (Ef. 1: 7; Ko 1: 14). Van hem geldt het woord uit Js 53: 5: ‘de straf die ons de vrede aanbrengt was op Hem. Een gelovige wordt dus niet meer gestraft voor zijn zonden, want ze zijn aan een Ander toegerekend, namelijk aan Jezus Christus.
Een gelovige is gerechtvaardigd van zijn zonde, hij is vrijgesproken van schuld. Hij wordt niet vrijverklaard van schuld bij zijn dood, nee, hij is het nu al op grond van het geloof in het volbrachte werk van Jezus Christus.
Het enige wat een gelovige nog wacht is de rechterstoel van Christus, maar dat heeft niet te maken met straf over zonden, maar met mogelijke beloning van de werken die hij als gelovige al dan niet heeft gedaan.
Is dat makkelijk? Nee … Voor Christus was het oneindig moeilijk om de straf voor onze zonden te dragen en door God verlaten te worden in de drie uren van duisternis op het kruis. En voor ons…is het moeilijk te aanvaarden omdat het zo makkelijk is. Wij willen voor onze redding wat DOEN en we worden alleen gered omdat een Ander het voor ons heeft GEDAAN.
En dat is nou precies wat de Bijbel genade noemt