Betreft: Rm 7: 22
Vraag:
Wat betekent dit vers?
Antwoord:
Uit deze tekst blijkt dat het in deze verzen gaat om een bekeerd persoon waarover Paulus het sprekend in de ‘ik-vorm’ heeft. Met de innerlijke mens is het hart bedoeld, dat op God gericht. Deze persoon is dus bekeerd.
Hij wil nu de wet houden en dat niet slechts uiterlijk (zoals b.v. de Farizeeën voorgaven te doen), terwijl zijn hart er niet bij zou zijn. Nee het zit veel dieper. Hij verlustigt zich in de wet, dat wil zeggen: hij is blij met de wet, hij stelt de wet op hoge prijs, hij waardeert de wet om zijn goede inhoud ; daarom spant hij zich in de wet te houden en God daarmee te dienen.
Alleen … dat lukt hem niet omdat hij met zichzelf bezig is en nog niet boven de macht van de zonde staat, die in hem woont. De oplossing voor het probleem van de zonde-macht-in-hem ziet hij nog niet.
Welnu, hij moet leren zien, dat die zonde-macht in Christus geoordeeld is en dat hij wandelen moet door de Geest en niet in eigen kracht.
Hij moet de vrijmaking van de zondemacht leren verstaan , zie Rm 8: 2. Hij moet leren inzien, dat Christus op het kruis niet alleen het probleem van de zonden (als daden) heeft opgelost, maar ook het probleem van de zonde (als boze natuur in ons), doordat die zondemacht in Christus geoordeeld is (vgl. 1 Pt 2: 21-25 met 2 Ko 5: 21).