Betreft: Rm 8: 13
Vraag:
Als je opnieuw geboren bent, kun je toch niet meer sterven?
Antwoord:
De eerste vraag waar we mee zitten, is of het in dit vers om de eeuwige dood gaat of om het lichamelijk sterven. Als het laatste het geval zou zijn, dan betekent deze uitspraak, dat als een gelovige naar het vlees leeft, God hem door de dood wegneemt uit dit leven. Maar omdat het een gelovige is, heeft hij het eeuwige leven en is hij dus wel behouden.
Rm 8: 13 vertoont echter vrij veel overeenkomst met Gl 6: 8 en in dat vers gaat hem om verderf tegenover eeuwig leven. Daar betreft het dus de eeuwige ondergang van de betreffende persoon. Dat zou dus ook hier het geval kunnen zijn. Dan is met ‘sterven’ het gaan in de eeuwige dood bedoeld. Nu staat het vast, dat iemand, die opnieuw geboren is, niet meer kan sterven. Hij is uit de dood overgegaan in het leven en komt niet in het oordeel. Hoe is Rm 8: 13 dan daarmee te rijmen?
Wel, we zullen de oplossing daarin moeten zoeken dat Paulus hier spreekt over onze verantwoordelijkheid en dan de uiterste konsekwentie van een wandel naar het vlees noemt. Als iemand dit lot echter ondergaat dan is hij niet werkelijk een kind van God geweest. We treffen het vaker aan, dat als het onze verantwoordelijkheid betreft de Schrift zo spreekt alsof het heil van ons afhangt. Zie voor dit probleem de brochure ‘Kunnen gelovigen nog verloren gaan?’ Het gaat in Rm 8: 13 dus:
-óf om het lichamelijk sterven en dan kan het een echt kind van God betreffen,
-óf om voor eeuwig sterven en dan hebben we met een naamchristen te doen.