Betreft: Rm 8: 19
Vraag:
Hoe moeten we ‘met reikhalzend verlangen’ opvatten?
En wat hebben we te verstaan onder ‘aan de vruchteloosheid onderworpen’?
Antwoord:
De apostel gebruikt hier een zogenaamde ‘personificatie’ d.w.z. hij spreekt over de schepping als was het een bewust persoon.
De schepping lijdt mee onder de gevolgen van de zondeval. Niet bewust natuurlijk, maar de gevolgen van de val zijn in de dieren- en plantenwereld te merken. Het verderf heeft ook daar zijn intree gedaan, ook daar heersen ziekte en dood, maar daar komt een verbetering in als de zonen Gods openbaar worden.
Zoals nu van de Schrift in Gl 3: 8 gezegd wordt, dat de Schrift ‘voorzag’ terwijl de Schrift zelf natuurlijk niets vooruit zien kan, zo wordt van de schepping gezegd, dat ze met reikhalzend verlangen uitziet naar de toekomst als de vloek van de schepping wordt opgeheven.
Dat de schepping aan de vruchteloosheid onderworpen is betekent, dat de zondeval zijn funeste gevolgen ook op de schepping heeft. Het is opgaan, blinken en dan verzinken.
Het loopt alles uit op de dood, het vergaan, de ondergang.
Vers 20 geeft dan ook aan waarom de schepping ‘reikhalzend uitziet’ naar betere tijden. Als de schepping oké was, zou er niet van een verbetering bij het openbaar worden van de zonen Gods gesproken worden.