Betreft: Rm 8: 24
Vraag:
Waarom is er sprake van hoop?
Antwoord:
In ons spraakgebruik heeft het woord ‘hopen’ de betekenis van: iets verwachten, maar niet zeker weten of het gebeurt. Een jongen kan tegen zijn vriend zeggen: ‘Ik hoop, dat ik een nieuwe fiets krijg met mijn verjaardag’. Hij heeft er dan misschien over gehoord, maar er is hem niets vast beloofd, Het kan ook zijn, dat hij er niets over gehoord heeft en het alleen maar graag wil.
Zo wordt het woord ook wel in de Bijbel gebruikt, zie Hd 24: 26 waar staat dat Felix geld van Paulus hoopt te ontvangen.
Dan is er echter geen sprake van ‘de christelijke hoop’ of de hoop van het geloof, want dat is niet een vage verwachting, die misschien vervuld wordt. Nee, de christelijke hoop handelt over dingen, die vast en zeker gebeuren zullen. Het eeuwig heil is een zekerheid, vergelijk Hb 6: 18 en 19 waar de hoop vergeleken wordt met een anker, dat zeker en vast is.
Maar waarom is er dan sprake van hoop? Wel de Schrift spreekt over ‘hoop’ en ‘hopen’ wanneer het dingen betreft, die je nog niet ziet, die nog niet realiteit geworden zijn.
Wij hopen op de wederkomst van de Heer Jezus. Die wederkomst heeft echter nog niet plaatsgevonden.
De Heer Jezus is nog niet teruggekomen, daarom spreken we van ‘hoop’ of ‘verwachting’. Zodra iets zichtbaar is, zodra een gebeurtenis heeft plaatsgevonden kun je niet meer van ‘hoop of verwachting’ spreken. De hoop is dan vervuld en is realiteit geworden.