Betreft: Rm 8: 26
Vraag:
Zien de onuitsprekelijke verzuchtingen van de Heilige Geest op de intensiteit van de Geest waarvoor geen woorden te vinden zijn? Of is er letterlijk ‘onuitspreekbaar’ bedoeld?
Antwoord:
De schepping zucht ( vs.22) en gaat gebukt onder de gevolgen van de zondeval. Dier en plant ondervinden die gevolgen. Het dier kan brullen of piepen van angst en pijn. Er gaat als het ware een algemene zucht van de schepping omhoog om van de last ontheven te worden.
Wij zuchten ook (vs.23) want wij zijn nog in dit lichaam waarin we net als de schepping pijn en aftakeling ondervinden. We verlangen naar de volledige behoudenis, die ook verlossing voor ons lichaam zal betekenen. Nu weten we niet altijd wat we bidden moeten, hoe we onze nood moeten uitdrukken. Soms weten we niet wat we moeten bidden. Neem het geval van een ernstig zieke. Moeten we bidden om genezing of is het beter te vragen dat de Heer de zieke tot zich neemt en uit zijn lijden verlost.
Nu komt de Heilige Geest onze zwakheid te hulp. Hij zucht en bidt (vs.26) zonder dat wij dat horen.
Terwijl wij niet weten wat we precies vragen moeten, wat nu precies de wil van God voor ons is, weet de Geest dat wel.
Dat wat de Geest bidt valt niet in de woorden van mensen uit te drukken. Ik denk dat we het onuitsprekelijk heel letterlijk moeten nemen.
De Geest weet wel hoe en wat er gebeden moet worden en God verstaat wat de Geest bedoelt.