Betreft: Sp 8: 15
Vraag:
Waarom wordt in de NBG vertaling ‘mij’ met een kleine letter geschreven?
Antwoord:
Met woordje ‘mij’ in dit vers slaat terug op de ‘wijsheid’, die in vers 1 sprekend wordt ingevoerd. De ‘wijsheid’ wordt als een persoon voorgesteld. We noemen dat een personificatie. In dichterlijke taal gebeurt dat wel meer.
Nu zijn er veel uitleggers, die menen, dat uiteindelijk met de ‘wijsheid’ gedoeld wordt op de Heer Jezus.Vandaar dat de St. Vert. dit woord en de persoonlijke voornaamwoorden die erop slaan, met een hoofdletter schrijft. Dat is echter een uitleg want in de oorspronkelijke taal, het Hebreeuws, wordt geen onderscheid in lettergrootte gemaakt.
De vertalers van het NBG hebben deze uitleg kennelijk niet in de vertaling tot uitdrukking willen brengen &oagrave;f omdat ze het er niet mee eens waren, &oagrave;f omdat ze zich neutraal wilden opstellen en vertalen en uitleggen niet wilden vermengen. De moeilijkheid is echter dat het gebruik van een kleine letter toch al een uitleg inhoudt.
Wilde men zich helemaal neutraal opstellen dan had men namelijk in een voetnoot ‘of Mij’ moeten vermelden. Men wilde echter geen voetnoten gebruiken en moest dus wel een keuze maken. Vanouds gebruikte men voor uitdrukkingen die op God of de Heer Jezus duiden een hoofdletter. Men bracht daarin zijn eerbied voor God tot uiting. Tegenwoordig gebruiken velen minder hoofdletters, bijvoorbeeld als het gaat om bezittelijke voornaamwoorden. Men acht het storend als er in de tekst zoveel hoofdletters gebruikt worden. Een dergelijke overweging speelt hier echter geen rol, het is hier een kwestie van openlijk kiezen voor een bepaalde uitleg, ja dan nee, ofwel het innemen van een objectief standpunt, waarbij men het aan de lezer overlaat hoe hij de tekst wil opvatten.