Vraag:
Als je uitverkoren bent, word je behouden en als je het niet bent word je verhard (zie Rm 11: 7, 8). Dat komt bij mij erg ‘noodlottig’ over.
Antwoord:
Er is inderdaad een uitverkiezing en bij God staan alle dingen vast. Maar Gods uitverkiezing is geen willekeur. God geeft de mens tot op zekere hoogte ‘speelruimte’. We zijn geen automaten, maar verantwoordelijke wezens. De uitverkiezing schakelt nooit de menselijke verantwoordelijkheid uit om naar de roepstem van God te luisteren. Nooit kan de mens zeggen: ik kan me niet bekeren, want ik ben niet uitverkoren. Hoe deze beide zaken: de Almacht, Alwetendheid en Absolute soevereiniteit van God aan de ene kant en de volledige verantwoordelijkheid van de mens aan de andere kant, zich tot elkaar verhouden, weten we niet. We moeten ze elk op hun plaats laten staan. We kunnen ze niet in een logisch denksysteem vatten.
Men heeft wel de vergelijking met een huis gemaakt waar aan de buitenkant boven de deur staat: ‘Komt allen tot Mij, die vermoeid en belast zijn'(zie Mt 11: 27-29). Gaat men naar binnen, dan staat er aan de binnenzijde boven die zelfde deur: ‘Uitverkoren van voor de grondlegging der wereld’ (Ef 1: 4).
Nog een aanwijzing: De broers van Jozef hebben hem verkocht naar Egypte. Ze staan daar volledig verantwoordelijk voor. Als ze voor de tweede keer naar Egypte komen, zegt Jozef dat ook met de woorden: ‘Ik ben uw broeder Jozef, die gij naar Egypte verkocht hebt’ . Maar even later betuigt hij:’Dus zijt gij het niet, die mij hierheen gezonden hebt, maar God’ (zie Gn 45: 4, 5, 7, 8; 50: 20 en Ps 105: 16, 17). Het een sluit het ander niet uit. Zo is het ook met bekering en uitverkiezing. Iedereen die zich heeft bekeerd en die gelooft in Jezus Christus (dat is onze verantwoordelijkheid) mag weten dat hij / zij uitverkoren is van voor de grondlegging van de wereld (dat is Gods verzekering)
De leer van de uitverkiezing is niet een noodlotsleer. Ze is juist bedoeld om gelovigen zekerheid te geven. Vaak legt men in ‘zware’ kringen deze leer als een struikelblok op de weg van de zondaar; ze is echter bedoeld als een mijlpaal op de weg van de gelovige.
De verharding treedt op als men zich welbewust egen God keert en zijn woord niet wil aanvaarden.