Een Oostenrijkse graaf liet een prachtig huis bouwen in Wenen en liet aan de voorkant het volgende opschrift aanbrengen: ‘Dit huis is gebouwd in opdracht van graaf Dorn en zal geschonken worden aan de man die kan bewijzen dat hij werkelijk tevreden is’.
Op een dag belde iemand aan, die de eigenaar wilde spreken. ‘Ik kom’ zei deze persoon om bezit te nemen van dit huis want u heeft het laten bouwen voor de persoon die werkelijk tevreden is. Welnu, ik kan met een eed verklaren dat ik in die conditie verkeer, u wilt mij daarom wel dit huis schenken’.
Nadat hij dit gezegd had, antwoordde de graaf. ‘U hebt het juist wat mijn aanbod betreft, maar ik kan bij u geen tevredenheid ontdekken. Als u namelijk werkelijk tevreden was, zou u geen bezit willen nemen van mijn huis. U voldoet dus niet aan de voorwaarde’.
Iedereen die bezit van het huis zou claimen, gaf daarmee het bewijs dat hij niet tevreden was met wat hij bezat, de graaf kon het huis dus rustig voor zich zelf houden. Dat wist hij natuurlijk wel toen hij het bedoelde opschrift liet plaatsen.
Of dit een ware gebeurtenis is, kan men betwijfelen, maar er staat in de Bijbel dat we ’tevreden moeten zijn met wat we hebben² (Hebr. 13:5). Het bovenstaande verhaal kan ons er in ieder geval toe aanzetten om eens bij onszelf na te gaan of we wel aan het bijbelse voorschrift voldoen.